In Nederland zijn meer dan twee miljoen amateurschrijvers. Wij noteren onze hersenspinsels in dagboeken, fantaseren pagina's vol met verhalen of proberen onze poëzie rijmend en artistiek te laten klinken. Tot voor kort schreef ik ook slechts op die manier. Maar ik wilde meer. Vandaar de Columndictatuur. Dat bleek echter niet voldoende om in mijn schrijfbehoeften te voorzien. Dus meldde ik me aan bij een website voor amateurschrijvers. Mijn proefartikel kreeg vier sterren, de op een na hoogste kwalificatie. Vijf sterren krijg je (volgens de website) alleen als je consequent goede artikelen aflevert. Nu krijg ik betaald om te schrijven. Dan ben ik nu professioneel schrijver, toch?
Helaas verdien ik er geen honderden euro's mee. Laten we het maar een betaalde hobby noemen. De opdrachtteksten zijn altijd wel interessant. Zo'n opdrachtgever is natuurlijk iemand die mij dan betaalt om een goede tekst te schrijven. Ik begrijp dat zijn of haar schrijfcapaciteiten niet zo geweldig zijn als die van mij. Maar soms lig ik echt wel dubbel van zo'n beschrijving. De zinnen gaan van de hak op de tak, zonder duidelijke verbindingswoorden. Of ze eisen het gebruik van bepaalde 'keywords' (woorden die essentieel zijn voor de tekst), maar die zijn dan fout geschreven. Het is bij mijn weten echt 'Zuid-Afrikaanse wijn', niet zuid afrikaanse wijn. Of ik moet vier teksten schrijven over gitaren (met behulp van mijn vriend), maar krijg vervolgens alleen voor elk stukje een titel en de pagina waarvan ik een link in de tekst moet verwerken.
Hoogtepunt was toch wel de opdrachtbeschrijving die langer was dan de uiteindelijke tekst die ik moest schrijven. De opdrachtgever wilde een stukje over B&B's in Utrecht, maar alleen over diegene die op zijn pagina stonden. Het leek me een makkelijke opdracht, want ik ken Utrecht op mijn duimpje. Alleen bleken er op die pagina alleen maar B&B's in de buurt van Amsterdam te staan. Het resultaat was dus een tekst over het luisterrijke Utrecht, waar je in 30 minuten bent met de trein vanaf Amsterdam Centraal. Gelukkig schreef ik die tekst voor een Belgische website. Hopelijk weten de Belgen niet precies waar Utrecht ligt.
Die opdrachten bezorgen dus een hoop amusement, maar soms ook hoofdpijn. Een tekst over Btw-aangifte voor ondernemers is interessant, maar ik heb er geen kaas van gegeten. Gelukkig heeft de Belastingdienst een redelijk overzichtelijke website. Twee uur spitten en samenvatten later heb ik dan een redelijke tekst af. En daar krijg ik dan elf euro voor. Het minimumloon geldt niet in schrijversland. Laatst stond op www.schrijvenonline.nl dat een beginnend schrijver netto 900 euro per maand verdient. Voor een bekendere schrijver liggen de verdiensten rond de 1500 euro. Laat ik voorlopig dus maar fysiotherapeut blijven, want daar krijg ik toch echt meer geld voor.
Daar wil ik wel aan toevoegen dat mijn vriend en ik onze krachten gebundeld hebben. Wij zijn hard op weg om samen een beroemd songwritersduo te worden. Onze samenwerking heeft tot nu toe drie liedjes opgeleverd. Het is nog niet bekend wanneer ze op de radio te horen zijn. Maar dat kan natuurlijk nooit lang meer duren.